Hristiyan annenin başörtülü kızı

Krista Libyalı bir Müslümanla evlenir. Evlendiklerinde çiftin anlaşmasına göre ilerde çocukları kendi dinlerini kendi isteklerine göre seçeceklerdir

Geçtiğimiz günlerde müthiş bir yazı okudum.

Amerika’da Oprah dergisinde yayınlanan bu yazı beni derin düşüncelere daldırdı. Krista Bremer isimli Amerikali Hristiyan bir annenin kendi tecrübeleriyle ilgili bir yazı.

Krista Libyalı bir Müslümanla evlenir. Evlendiklerinde çiftin anlaşmasına göre ilerde çocukları kendi dinlerini kendi isteklerine göre seçeceklerdir. Çiftin iki çocuğu olur. Aliya ismini verdikleri kızları babasının ilgi ve alakasıyla dinimizin güzelliklerini öğrenir. Halbuki Krista bir anne olarak kızının gelecekte annesinin dinini ve yaşam tarzını seçeceğinden adı gibi emindir. Kızının Amerika’nın büyüleyici kültüründen ve güzelliklerinden bir Amerikalı genç kız olarak etkilenmemesinin imkansız olduğunu düşünür.

Babasıyla sık sık camiye namaza giden küçük kız dini ortamı oldukça benimser. Hatta bayram kutlamalarında panayırlarda satılan başörtüler hep ilgisini çeker. Annesi çok ciddiye almasa da bir gün Aliya ısrarla kendi harçlığıyla başörtüsü almak istediğini söyler. Refleks olarak anında hayır demek isteyen Krista eşiyle seneler önce birbirlerine verdikleri sözü hatırlar ve kızına engel olamaz.

Aynı gün market alışverişine çıkmak üzere hazırlanan Kristaya’ya kızı Aliya “anne bekle ben de geliyorum” diye odasından seslenir. Evin kapısında bekleyen anne üst kattaki merdivenlerden inen kızına doğru bakar. Kızı her zamanki gibi üstüne tişört, kot pantalon ve converse ayakkabilarinı giymiştir. Yalnız bu sefer kıyafetini sabah panayırdan aldığı başörtüsüyle tamamlamıştır.”Böyle mi gideceksin markete?” diye sorar Krista “evet” diye cevap verir Aliya. Krista’nın içinde hayatında daha önce hiç hissetmediği bir duygusal çelişki başlar.

Bu sıcak günde marketin kapısından içeri giren ikili oldukça farklı bir görünümdedir. Üzerinde askılı bir üst ve kot pantolon olan sarışın mavi gözlü Amerikalı kadın ve elinden tuttuğu 9 yaşında başörtülü bir kız. Markete girince klimalarin üzerine üfledigi soğuk havadan Krista’nın tüyleri ürperir. Biraz önce dışarıda ensesi terlemesin diye saçlarını bağlayan Krista, kızının başörtüsüyle ne kadar bunalmış olabildiğini düşünürken, şimdi marketde kızının kıyafetinin daha mantıklı bir seçim olduğunu düşünür.

Krista, Aliya’nin başını örtmesiyle kendi çocukluğunu hatırlar.. İlk defa bikini giyip çekinerek erkeklerin ürpertici bakışlarıyla huzursuz olarak denize girdigi günü düşünür. Birden kendi kızını bikinili hayal eder … Sonra da başörtülü görünüşüne bakar. Gençliğinde kendi özgür giyim tarzını düşününce, muhafazar kıyafetlerin kızı Aliya için sağladığı özgürlüğü farkeder. Küçüklüğünde her dakikayı aynanın karşısında geçirdiğini ve dış görünüşünün ne kadar önem taşıdığını hatırlar.

Ertesi gün annesi Aliya’yı okula bıraktığında, onun okuldaki tek başörtülü küçük kız olarak, herkesten farklı, kendine has kişiliğiyle başkalarının düşüncelerini ve kendi dış görünüşünü umursamadığını gözlemler.

Kendi çocukluğunda benimsediği örf ve adetleri kızının yaptığı tercihler karşısında sorgulamaya başlar. Krista kızının geleceğiyle ilgili düşüncelerini ise şöyle ifade ediyor:

“Aliya’nin İslami giyim tarzına olan ilgisi ne kadar sürecek bilemiyorum. Eğer İslamiyeti şeçerse inançları sayesinde toleransı, mutevazılığı, ve dogru secimler yapmasını umut ederim -aynı babasi gibi. Yapacağı seçimin kendi ülkesinde hayatını zorlastırabileceğini düşündüğüm için, bir anne olarak onu korumak isteyeceğimden eminim. Aliya Fatiha suresini ezberledi ve kendisine arapça ögretmesi icin babasını rahat bırakmıyor. Geleceğe doğru uçuşa hazırlanan Aliya’nin başörtüsünün onu koruyacak bir örtü olacağını hayal ediyorum.”

Haftaya devam etmek ümidiyle…

Elif Kavakçı